Greece News Agency

Η Δρ. Emel Özveri επεσήμανε ότι οι φιβροκύστες στην πραγματικότητα δεν αποτελούν ασθένεια, αλλά ορίζονται ως αλλαγές στο στήθος. Δήλωσε: "Λόγω της επίδρασης των εστρογόνων και της προγεστερόνης, υπάρχει αύξηση και ανάπτυξη των κυττάρων παραγωγής γάλακτος από την αρχή της κύησης. Αν δεν συμβεί εγκυμοσύνη, τα αυξημένα κύτταρα διασπώνται και κατά τη διάρκεια της επισκευής αυτών των κυττάρων, μπορεί να προκύψει ζημιά, ή με άλλα λόγια, φιβρώση. Ταυτόχρονα, οι παραθυρίδες γάλακτος στο στήθος παράγουν υγρό. Λόγω αλλαγών στα αιθυνωτικά, μπορούν να δημιουργηθούν κύστες γεμάτες υγρό, που ονομάζονται κύστες.".

Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ο πόνος στο στήθος

Η Δρ. Emel Özveri υπογράμμισε ότι ο πόνος στο στήθος είναι η πιο συνηθισμένη καταγγελία στις φιβροκυστικές αλλαγές και δήλωσε: "Ο πόνος ξεκινά ειδικά στο δεύτερο μισό του κ ύκλου της ημιμηνιαίας περιόδου και μειώνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου. Ο λόγος για τον πόνο είναι οι ορμονικές αλλαγές στο σώμα κατά τη διάρκεια της περιόδου. Ο πόνος εντείνεται μαζί με την πληρότητα λόγω της συσσώρευσης υγρού στο στήθος." ανέφερε.

Η Γενική Χειρουργός Δρ. Emel Özveri υπογράμμισε ότι ένα άλλο σημαντικό σύμπτωμα των φιβροκυστικών αλλαγών στο στήθος είναι ένα αισθητό ανώμα και συνέχισε ως εξής:

"Αυτά τα ανώματα είναι μαλακά και χαμηλής πυκνότητας λόγω της γεμάτης υγρού φύσης τους. Συνήθως, η πυκνότητα αυξάνεται στο στήθος πριν την περίοδο και παρουσιάζεται σκληρότητα κατά την παλμαρία. Αν αυτή η σκληρότητα δεν εξαφανιστεί μετά το τέλος της περιόδου, είναι απαραίτητη η συμβουλεύση ενός γιατρού. Διότι αυτό το σύμπτωμα μπορεί να είναι ένδειξη φιβροκυστικών αλλαγών στο στήθος και επίσης μπορεί να υποδεικνύει κακοήθη όγκο.".

Η Δρ. Emel Özveri δήλωσε ότι οι φιβροκυστικές δομές συνήθως είναι μεγέθους σε χιλιοστά, αλλά μπορεί να φτάσουν σε μέγεθος 6-7 εκατοστών. Οι φιβροκυστικές αλλαγές δεν συνιστούν κίνδυνο για καρκίνο του μαστού. Ωστόσο, εκτός από τον πόνο, μπορεί επίσης να επηρεάσουν την ποιότητα των ακτινολογικών εικόνων, όπως η μαστογραφία, που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση. Επομένως, σε α υτούς τους ασθενείς, μπορεί να είναι απαραίτητη η χρήση μεθόδων απεικόνισης, όπως η μαστογραφία του μαστού (Μαγνητική Τομογραφία) και βιοψία με βελόνα για διαφορική διάγνωση." δήλωσε.